Via: 045online
De vrouwenhoofdmacht van VC Landgraaf realiseerde maandagavond in sporthal Baneberg een zwaarbevochten overwinning 3-2 overwinning (25-15, 25-19, 18-25, 12-25, 17-15) op SOMAS/Activia DS 4, Sint Anthonis. Door de zege sloegen de ‘VCL-mamma’s,’ zoals het team in Landgraaf liefkozend wordt genoemd, een kloof naar het op een degradatieplaats bivakkerende Jokers VC Maastricht in de derde divisie B vrouwen.
VC Landgraaf kende, mede door de beachvolleybal activiteiten op haar afgelopen zomer geopende beachvolleybal complex in Nieuwenhagen, een voortreffelijke competitiestart. Drie opeenvolgende overwinningen. In Landgraaf werd onder meer koploper SET Up verslagen. Topwedstrijden en wedstrijden die er echt toe doen halen dan ook het veelal het beste naar boven bij het team dat in meerderheid bestaat uit ervaren volleybalspeelster die jarenlang op tweede en eerste divisieniveau en in het geval van spelverdeelster annex coach Joke Hensen-Koolen en trainster en hoofdaanvalster Petri Monsewije – zelfs in de eredivisie hebben gespeeld.
‘De volleybalmama’s’, een verwijzing naar de veertien kinderen van de speelsters, vormen een hecht vriendinnenteam, die ook buiten de sport lief en leed delen. Terwijl de papa’s thuis op de kroost letten, ontspannen de mama’s zich met een stevige pot volleybal om daarna in de kantine lekker te socializen met hun leeftijdsgenoten. Het is ook geen toeval dat de sportieve prestaties op maandag in de regel duidelijk beter zijn, want op maandag is het team altijd het meest compleet. In het weekend zijn er vaak andere gezinsverplichtingen.
Volleyballen en socializen betekent voor VCL-mamma’s Maximaal Genieten
Omdat het gros van de speelsters een veeleisende en tijdrovende baan heeft – van fysiotherapeut tot gezinsverzorgster – wordt er hooguit één keer per week getraind. Niet of nauwelijks trainen en goed presteren is iets wat normaliter niet samengaat. Zoals ook spotten met afnemend atletisch vermogen bij het klimmen der jaren, niet echt logisch is. En toch krijgt het VCL-team het tot dusver altijd weer voor elkaar. Bij cruciale wedstrijden blijkt leeftijd slechts een getal bij het ogenschijnlijk eeuwig jonge team. De sleutel blijkt plezier in het volleybalspelletje en het daarmee nauw verbonden sociale plezier. Jarenlang voelden ze de druk van het moeten presteren, gingen ze vaak over grenzen. Bevrijd van alle verwachtingen staan ze tegenwoordig anders op het veld. “Het volleybalspelletje is voor ons onverminderd lust en leven. Maar dat zijn onze familie en vrienden ook. “We willen vooral bewuste keuzes maken, een goede balans vinden tussen werk en privé. En spelen zolang we het leuk vinden”, verwoordt speelster Fenna van Kooij het teamgevoel.
