Op 2 juli werd de plaquette bij de mijnmuur van de Staatsmijn Wilhelmina onthuld. De mijnmuur lag als monument van Staatsmijn Wilhelmina op Kerkraads grond verscholen in een bossage. Dit is het restant van de voormalige mijnmuur (koelmoer) en is het laatste overblijfsel op Kerkraads grondgebied van de eerste staatsmijn van Nederland: Staatsmijn Wilhelmina. De mijn was van 1906 tot 1969 in bedrijf. De muur staat parallel aan pad dat de Staatsmijnstraat eens verbond met de ingang van de mijn aan de Casinolaan en diende als afsluitmuur om het mijnemplacement.
“Een mooi initiatief van de koempels om het stuk muur vrij te laten maken zodat dit stukje cultureel erfgoed toegankelijk wordt voor iedereen” aldus wethouder Alexander Geers (openbare ruimte). Na afloop werd onder het genot van een Koempelsjloek en het ‘Glück Auf’ de plechtigheid afgesloten.
Ook een plaquette voor de HAMSCHACHT II
Dit is het restant van Hamschacht ll van de mijn Willem Sophia, die van 1902 tot 1970 in bedrijf was en totaal 5 schachten had. De schacht werd in maart 1940 afgediept en diende als luchttoevoer-schacht naar de 105 meter verdieping en was gelegen op 1,5 km westelijk van de mijn Willem Sophia. De doorsnede van deze schacht bedroeg 4,25 meter met een diepte van 73 meter. In 1964 werd de schacht wegens het omleggen van de luchtstroming in de mijn als luchtuittrek-schacht gebruikt. Hamschacht I behoorde toe aan de Ham-mijn (1862-1881) en lag in het huidige talud van het trace van het miljoenenlijntje.