De gemeente Heerlen brengt een blijvend eerbetoon aan verzetsvrouw Antje Bensen-Offermans (1913–1970). Op donderdag 18 september 2025 werd op Heerlerheide het Antje Bensen-Offermanspad onthuld. Daarmee krijgt een van Heerlens meest moedige vrouwen een zichtbare plek in het straatbeeld.
Lef in tijden van oorlog
Bensen-Offermans was vroedvrouw, maar haar rol tijdens de Tweede Wereldoorlog ging veel verder. Ze hielp onderduikers, bracht geallieerde piloten in veiligheid en smokkelde voedsel in haar verlostas. Ook verzamelde ze informatie voor het verzet en werkte samen met de Knokploeg Limburg. In augustus 1944 werd zij door de Duitsers opgepakt, maar drie weken later door het verzet bevrijd. Voor haar daden ontving zij onder meer een onderscheiding van generaal Eisenhower, een pauselijke onderscheiding en de gouden eremedaille in de Orde van Oranje-Nassau.
Wethouder Casper Gelderblom benadrukte bij de onthulling dat haar verhaal blijvend verteld moet worden:
„Antje was een heldhaftige Heerlenaar in een tijd dat de stad dat hard nodig had. Ze beschermde geallieerde piloten, hielp onderduikers en stal voedsel bij NSB’ers en Duitsers. Vandaag eren we haar met een straatnaam die ons helpt om haar moed te herinneren. En hopelijk dient die herinnering als inspiratie voor ons allemaal.”
Een trotse kleindochter
Ook de familie van Antje Bensen was bij de plechtigheid aanwezig. Kleindochter Ellen Jaspers Faijer-Snijders sprak haar trots uit:
„Ik herinner mijn oma vooral als een lieve, zorgzame vrouw. Ze maakte dingen die ik lekker vond en kocht mooie kleren voor me. Over de oorlog sprak ze nauwelijks, maar over de vele baby’s die ze hielp ter wereld brengen vertelde ze graag. Dat er nu een pad naar haar wordt vernoemd vind ik fantastisch. Het ontroert me dat ze op deze manier blijvend wordt geëerd.”
Jaspers Faijer had bovendien een actieve rol bij de onthulling: „Ik mag samen met de wethouder het bord onthullen. Dat vind ik heel bijzonder om mee te maken.”
Meer dan verzet alleen
Volgens Gelderblom verdient Bensen-Offermans erkenning niet alleen om haar rol in het verzet, maar ook om haar maatschappelijke bijdrage als vroedvrouw. „In haar carrière bracht ze niet tientallen maar tienduizenden baby’s ter wereld. Voor haarzelf was dat werk minstens zo belangrijk als de verzetsperiode. Misschien ligt daarin wel de grootste overwinning: dat het verzet slechts een voetnoot werd in een betekenisvol leven waarin zorg en moed centraal stonden.”
Volgens wethouder Casper Gelderblom is het levend houden van deze verhalen minstens zo belangrijk als het vernoemen van een straat. “Het mooie is dat herinneringen niet alleen vanuit de gemeente worden vastgelegd, maar ook van onderop ontstaan,” legt hij uit. “Heemkundeverenigingen, lokale initiatieven en projecten zoals Parkstad Prima Donna's brengen talloze verhalen naar boven. Er is niet één centrale plek waar al deze geschiedenissen samenkomen, maar juist de veelheid aan plekken en initiatieven zorgt ervoor dat deze verhalen blijven leven. Dat moeten we met elkaar koesteren.”
